Japon Akita Inu: Hachiko'nun Hikayesi, Sadık Köpek

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

Shibuya istasyonunda Hachiko heykeli

Japon Akita Inu'nun Kısa Tarihi

Köpekler, sahiplerine bağlılık ve bağlılıklarıyla ünlüdür. Bir köpeği "erkeğin en iyi arkadaşı" olarak tanımlamak klişedir, ancak yine de haklıdır. Şiddetli ve kararlı sadakatleriyle tanınan köpekler arasında, bir Japon Akita Inu olan Hachiko, Japonya'daki herkes tarafından en meşhur olanıdır.

Hachiko, Japonya'nın kuzeybatısındaki Akita eyaletinde doğmuş bir köpek ırkı olan bir Akita Inu'dur ("inu", Japonca'da "köpek" anlamına gelir). Başlangıçta, Akita köpekleri Odate köpekleri olarak biliniyordu - Odate, Akita eyaletinde (şu anda ildeki en büyük şehir) belirli bir bölgenin adıydı. Son DNA analizleri, Akita Inu'nun kurtlardan en az genetik sapmaya sahip on dört antik köpek ırkından (diğerleri, örneğin, Afgan Hounds, Chow Chows ve Siberian Huskies) biri olduğunu keşfetti. Ortalama 26 inç yüksekliğe ve 90 kilo ağırlığa sahip olan Akitas, Japonya'daki en büyük köpeklerdir ve elks, domuzu ve ayı gibi büyük oyunları avlamak için kullanılmıştır. Diğer yerli Japon köpekleriyle birlikte, Akitas küçük, dik kulaklar, kısa paltolar ve kavisli kuyruklar gibi ayırt edici özellikleri paylaşır. Bu özellikler antik Japon emanetlerinde, çanak çömleklerde ve tomarlarda olduğu gibi eski belgelerde de belirtilmiştir.

Safkan Akitalar ölme tehlikesiyle karşı karşıya kaldıklarında birkaç kez vardı. Meiji döneminde, Japonya'da köpek dövüşleri popülerdi ve Akitas genellikle Tosa dövüş köpekleriyle melezleştirildi. 1917'de Odate belediye başkanı safkan Akitaların hayatta kalmasını sağlamak için Akita Köpek Koruma Derneği'ni kurdu. 1931'de doğal anıtlar olarak ilan edilmesine rağmen, Akitas, İkinci Dünya Savaşı sırasında, Alman Çobanları dışındaki tüm köpeklerin et ve kürk için askeri üniforma giydirmeleri için öldürüldüğü zaman, ikinci bir neredeyse yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Şu anda, bu cinsi korumak için birçok çaba gösterilmektedir.

Hachiko'nun Fotoğrafı

Hachiko'nun Hikayesi

Hachiko'nun hikayesi İkinci Dünya Savaşı'ndan önce gerçekleşti. Hachiko, 1923'te Akita'da doğdu ve 1924 yılında Tokyo Üniversitesi Ziraat bölümünde profesör olan Profesör Hidesaburo Ueno tarafından Tokyo'ya getirildi. Tokyo’daki bir bölge olan Shibuya’da yaşıyorlardı. Hachiko’nun ustası ile birlikte her sabah tren istasyonuna gideceğini görüyordu. Her akşam tam zamanında Profesör Ueno geri dönecekti, Hachiko efendisini ağırlamak ve eve geri dönmek için karakola giderdi. Bu, bir gün Profesör Ueno'nun eve geri dönmediği 1 gün ve 4 ay boyunca her gün devam etti. Profesör Ueno, üniversitede bir toplantıda ani bir beyin kanamasından öldü. Bundan sonra Hachiko verildi, ancak sürekli kaçmayı başardı ve efendisinin evine geri döndü. Bir süre sonra Hachiko, efendisinin artık orada yaşamadığını fark etti, bu yüzden efendisini Shibuya istasyonunda her gün bekleyecek. Aylar ve yıllar geçtikçe, Shibuya istasyonundaki taşıtlar Hachiko'yu not aldı ve ona yiyecek ve içecek getirecekti. Hachiko'nun hikâyeleri ustalığını bekliyorum, dolaşmaya başladı ve eski bir Profesör Ueno öğrencisi Hachiko hakkında makaleler yayınlamaya başladı. Makalelerden biri 1932'de Japonya'nın en büyük gazetesinde yayınlandı ve Hachiko'yu anında ulusal ilgi odağına soktu. 1934 yılında Shibuya istasyonunda köpeğin bronz heykeli dikildi. Heykel günümüzde, özellikle buluşma noktası olarak ünlü bir simge yapı olmaya devam ediyor. Hachiko, bir yıl sonra 1935'te Shibuya istasyonunda vefat etti, hala efendisinin son nefesine kadar geri dönmesini bekliyor. Hachiko'nun kalıntıları Tokyo, Ueno'daki Japonya Ulusal Bilim Müzesi'nde saklanmaktadır.

Hachiko ve Profesör Ueno'nun zamanlarını birlikte geçirdikleri 1 ve 4 ay arasında nasıl geçirdiklerinden emin değiliz. Bununla birlikte, aralarında köpeğin hayatının her gününü - dokuz yıl toplam (insan yıllarında on altı yıl gibi bir şey?) - efendisinin geri dönmesini bekleyerek geçireceği güçlü ve kırılmaz bir bağ gelişmiştir. Hachiko'nun ölümsüz bağlılığı, sevgisi ve sadakati kesinlikle yürek gibidir.

1937'de Hachiko'nun geçmesinden iki yıl sonra, Japonya'yı gezerken Helen Keller'a Akita Inu verildi. Amerika'ya ilk Akita öyleydi. Ne yazık ki, köpek (Kamikaze-go adlı) kısa bir süre sonra öldü, ancak Dışişleri Bakanı Helen Keller'ı Kenzan-go adlı küçük kardeşi Kamikaze-go'nun kardeşi başka bir Akita ile sunmak için düzenleme yaptı. İkinci Dünya Savaşı bundan sonra patlak verdi ve pek çok ABD askerinin Akita köpeklerini yanlarında getirdikleri ve Amerika'da tanıdık bir köpek ırkı haline geldiği savaşın sonuna kadar değildi.

Hachiko'nun bu dokunaklı hikayesi 1987'de Profesör Ueno ile hayatı hakkında yapılması gereken bir filme ilham verdi. Japon filminin adı "Hachiko Monogatari". Filmin Hollywood versiyonu "Hachiko: Bir Köpeğin Hikayesi" Ağustos 2009'da yayınlandı. Hachiko hakkında yazılmış birkaç çocuk kitabı da var. Film ve kitaplar özellikle her yerdeki köpek severlere ya da sevginin ve bağlılığın güzelliğini teyit etmek veya hatırlatmak isteyen birisine tavsiye edilir.

Akita köpek anketi

Akita köpeği sahibi olmak ister misin?

Sorular