Köpek Dejeneratif Miyelopatisi Açıklandı

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

Dejeneratif miyelopati, yaşlı erişkinlik döneminde başlayan ve köpekler yardımsız yürüyemeyene kadar yavaş ilerleyen omuriliğin dejeneratif bir hastalığıdır. Hastalığın nedeni SOD1 genindeki bir mutasyon ile ilişkilidir. Bu genin mutasyonunun köpeklerde omuriliğin dejenerasyonuna nasıl yol açtığı tam olarak bilinmemektedir, ancak hastalık beynin uzuvlarla olan iletişimini engelleyerek, yürüme zorluğuna neden olmaktadır.

Texas A&M Veteriner ve Biyomedikal Bilimler Koleji'nde klinik yardımcı doçent olan Dr. Beth Boudreau, hastalığı daha da açıkladı. “Dejeneratif miyelopatide, omurilikte sinir bilgisini taşıyan yollar yalıtkan kaplamalarını kaybederek parçalanmaya başlar ve sonunda bu sinyalleri üreten nöronlar da ölmeye başlar” dedi. “Bu, arka bacaklarda başlayan motor kontrolü kaybıyla sonuçlanır, ancak ön bacaklarda olduğu gibi nefes almayı, idrara çıkmayı ve dışkılamayı kontrol eden yolları da kapsayabilir. Şu anda, bu değişiklikler geri alınamaz. İlerlemiş vakalar nefes almayı da zorlaştırabilir. Hastalığın sonunda ölümcül olduğu düşünülmektedir.”

Dejeneratif miyelopatinin belirtileri genellikle daha büyük ırklarda yaklaşık sekiz ila dokuz yaşlarında başlar ve küçük ırklarda on bir yaş civarında belirtiler ortaya çıkabilir. Başlangıçta, hafif tökezleme, güçsüzlük veya arka bacakların koordinasyonları belirgin olabilir. Her iki arka bacak da genellikle etkilense de, biri diğerinden daha zayıftır. Belirtiler haftalar ila aylar arasında yavaş yavaş ilerler ve hastalık köpeğe görünen herhangi bir ağrıya neden olmaz.

İlişkili mutasyon testi, dejeneratif miyelopati tanısının önemli bir parçasıdır. Bununla birlikte, bu mutasyona sahip bazı köpekler hastalığı asla geliştiremez, bu nedenle, tek başına genetik testin pozitif bir sonucu teşhis için kullanılamaz. Ek olarak, diğer sağlık koşulları dajeneratif miyelopatinin benzer belirtilerini paylaşabilir.

Boudreau, “Yaşlı köpeklerde görülen kronik omurilik hasarının diğer yaygın nedenleriyle karşılaştırıldığında, dejeneratif miyelopatide genellikle daha yavaş başlayan ve ilerleyen ve ağrılı olmayan,” dedi. “Bununla birlikte, kronik intervertebral disk herniasyonu ve hatta bazı tümörler gibi diğer omurilik hastalıkları klinik olarak benzer görünebilir. Dejeneratif myelopatiyi taklit edebilecek hastalıkları ekarte etmek için tanı konularak ve bir nörolog tarafından yapılan tam bir değerlendirme yapılması önerilir.”

Günümüzde dejeneratif miyelopati için bilinen etkili bir tıbbi veya cerrahi tedavi yoktur. Bununla birlikte, veteriner kliniklerinde fiziksel rehabilitasyon tedavisinin, hastalıktan etkilenen köpekler için daha uzun hayatta kalma süreleri ile sonuçlandığı gösterilmiştir.

Boudreau, “Maalesef, bu hastalık ilerliyor, çoğu köpek ilk işaretler göründükten sonraki altı ila dokuz ay içinde yürüyemiyor” dedi. “Bu durum ağrılı görünmediğinden, birçok köpek iyi destekleyici bakım sağlanıyorsa, yürüyememe durumundan sonra bile iyi bir yaşam kalitesine sahip olabilir. Yürüyemeyen köpekler, hareket etmelerine yardımcı olmak için araba ya da emniyet kemeri gibi bir yardım cihazına ihtiyaç duyacaklar.”

Ek olarak, ciddi şekilde etkilenen köpeklerin mesanelerini boşaltmak için yardıma ihtiyacı olabilir. Ekstremite kontraktürlerini ve yatakları önlemek için ekstremitelerde düzenli pasif egzersiz, tornalama ve temizlik gereklidir. Birçok köpek gerekli hemşirelik bakımını çok iyi tolere etse de, dejeneratif myelopatili köpek sahiplerinin veteriner hekimleriyle düzenli olarak iletişim kurmaları ve evcil hayvanlarının yaşam kalitesini değerlendirmeleri önemlidir.