Köpek Parvovirüs (Parvo)

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

Önlemin bir onsu tedaviye değerse, köpek parvovirüsünde, tedavi olmadığı için her şeye değer. Köpekler, genellikle “parvo” olarak adlandırılan köpek parvovirüsünü enfekte olmuş köpeklerden veya dışkılardan yakalar ve tedavi edilmeden bırakılarak neredeyse kesin bir ölüm anlamına gelir. Parvo belirtileri, basit gastrointestinal stres rahatsızlıkları ile kolayca karışır ve yorgunluk, kusma ve ishali içerir. Bir köpek virüs tarafından enfekte olduğunda, seyrini sürdürmesi gerekir ve tedavi destekleyici bakım - hastaneye yatış, IV sıvı, kusma önleyici ve diyare ilaçları ve diğer enfeksiyonları önlemek için antibiyotiklerle sınırlıdır. Devam eden tedavi ile köpekler hayatta kalabilir, ancak onsuz ölüm oranı yüzde 90'ı geçebilir.

özet

Parvo, köpek parvovirus tip 2 (CPV-2) virüsünün neden olduğu ölümcül bir hastalıktır. Virüs, gastrointestinal sisteme ve yavru köpeklerin bağışıklık sistemine saldırır. Ayrıca çok genç yavru köpeklerin kalbine saldırabilir.

CPV-2 oldukça bulaşıcıdır. Virüs bulaşmış köpeklerle veya virüs bulaşmış dışkıyla doğrudan temas yoluyla yayılır. Ellerde, yemeklerde, tasmalar, ayakkabılarda vb. Kolayca taşınır. Virüsün kendisi dayanıklıdır. Çevrede çok kararlıdır ve doğru şartlar altında (güneş ışığından ve uygun dezenfektanlardan uzakta) bir yıldan uzun süre hayatta kalabilir.

Tedavi edilen köpeklerin yüzde 85 ila 90'ı hayatta kalabilse de, hastalık kapsamlı destekleyici hasta bakımı gerektirir ve tedavisi pahalı olabilir. Tedavi edilmeyen köpeklerde ölüm oranı yüzde 90'ı geçebilir.

İşaretler ve Tanımlama

CPV-2 ile enfeksiyon belirtileri arasında şunlar bulunur:

• Uyuşukluk (yorgunluk)
• İştah kaybı
• Ateş
• Kusma
• Şiddetli ishal (genellikle kanlı)

Ne yazık ki, bu işaretler (özellikle enfeksiyonun başlangıcında) basit gastroenterit ile karıştırılabilir, bu da çoğu zaman sahiplerin köpekleri yıkıcı bir şekilde dehidre edilinceye kadar tedaviyi geciktirmesine neden olur. Bu arada, evdeki diğer köpeklere virüs bulaşmış olabilir. Parvovirüs enfeksiyonunun ciddiyeti değişkenlik gösterir. Çoğu durumda, özellikle çok küçük yavru köpekler arasında ölüm iki ila üç gün içinde ortaya çıkabilir.

Bazı özellikle ciddi vakalarda, hastalık sürecinde artan bağırsak hareketliliğinin bir sonucu olarak bağırsak tıkanıklığı oluşabilir. İntussusepsiyon olarak adlandırılan bu tür bir tıkanıklık, barsakların üzerinde “teleskoplar” oluştuğunda meydana gelir. Bu, hayatı tehdit edicidir.

Veteriner hekimler tanılarını tarih, hastalık belirtileri, fizik muayene ve kan ve dışkı üzerinde yapılan laboratuvar testleri ile yaparlar.

Etkilenen Irklar

Ne yazık ki, parvovirus cins sınırlarını bilmiyor. Tüm ırkların köpekleri hassastır.

tedavi

Tedavi, destekleyici bakım ile sınırlıdır: sıvılar sağlamak, kusma ve ishali azaltmak için ilaçlar vermek ve ikincil enfeksiyonları önlemek için antibiyotik vermek. İntussusepsiyon vakalarında cerrahi gereklidir.

önleme

Hastalığın prevalansı ve ciddiyeti nedeniyle, CPV-2 aşısının organize veteriner hekimliği tarafından bir çekirdek (gerekli) aşı olduğu kabul edilir, bu da tüm köpeklerin bu hastalıktan korunmaları gerektiği anlamına gelir. Aşılama, güvenli ve etkili bir şekilde CPV-2 enfeksiyonu ile bağlantılı hastalıkları önler.CPV-2 aşısı tipik olarak köpek distemper ve köpek adenovirüs-2 gibi diğer ciddi hastalıklara karşı da koruyan bir kombinasyon aşısında verilmektedir.

Genel olarak, tüm yavru köpekler, 6 ila 16 haftalık arasında en az üç doz almalı, bunu son dozdan bir yıl sonra destekçi almalıdır. Daha sonra, takviye aşıları her bir ila üç yılda bir uygulanır.

Enfekte olan köpekler, iyileşene ve artık yayılma virüsüne yakalanmayana kadar diğer köpeklerden izole edilmelidir. Ortam, kaseler vb., Virüsü öldüren seyreltik bir ağartma çözeltisi ile dezenfekte edilmelidir.

Bütün köpek yavruları, köpek aşılama serileri tamamlanıncaya kadar diğer köpeklerden, köpek parklarından, damatlardan ve evcil hayvan dükkanlarından uzak tutulmalıdır. Diğer köpeklerle sosyalleşme, aşılanma durumu iyi bilinen sağlıklı köpeklerle sınırlı olmalıdır.

Bu makale bir Veteriner tarafından gözden geçirilmiştir.