Paws için umut

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

38 yaşındaki Eldad Hagar ve eşi Audrey 39'a göre terkedilmiş hayvanları sokaklardan kurtarıp, rehabilite edip yeniden barındıran ve öldüren barınakları hepsi (çok) bir günlük çalışma içinde.

Eldad ve Audrey, 2008'den bu yana Los Angeles merkezli iki kişilik kar amacı gütmeyen hayvan kurtarma örgütü olan Full for Paws'u tam gün kullanıyorlar. Varoluşunun ilk yıllarında, Hope for Paws (hopeforpaws.org) bazı sadık takipçileri ve destekleyicileri çekti, ancak büyük ölçüde sokaklarda ve radar altında işletildi. Fakat Eldad’ın üç dakikalık, 41 saniyelik YouTube videosu, küçük, kirli, kör bir köpeğe ait olduklarını görünce YouTube videolarını geçen yıl viral hale getirdiğinde, dünyadaki çiftlerin hayvan refahı çabalarına dikkat etmeye başlayan insan sayısı fırladı.. Ve iyi bir nedenden ötürü - onlarınki, kesinlikle esinlenilen bir kişinin anıtsal bir fark yaratabileceğini gösteren taban çabalarıdır.

Burada, Eldad ve Audrey kendi ortaklıklarıyla ilgili bazı görüşler paylaşıyor.

MD: Eldad, “tipik” iş günleriniz olmadığını bilerek, programınız nasıl? EH: Bu iş benim yaptığım tek şey; bazen günde 40 saat gibi geliyor! Uyandığımda yaptığım ilk şey, hayvan kurtarma taleplerini aramak ve uyumaya gitmeden önce yaptığım son şey. Neyse ki, çok fazla uykuya ihtiyacım yok. Bir köpeği başka bir eyalette kurtarıyorsam birkaç günlüğüne gidebilirim.

MD: Çalışmanızın en değerli kısmı nedir? Ve en zorlu? EH: En ödüllendirici, hayvanların dönüşümlerini en kötüden en iyi noktalara, ardından da muhteşem evler bulmaktır. Bu sürecin insanlar üzerindeki duygusal etkisini görmek de oldukça güzel. Beni sinirlendiren bir şey, daha fazla hayvan kurtarmak ve daha fazla insana ulaşmak için güçlerini birleştiren yeterli sayıda hayvan kurtarma örgütü bulunmaması.

MD: Korkmuş köpekleri, diğerleri başarısız olduğunda size gelmeye alabilirsiniz. Bunun doğru teknikleri bildiğiniz için mi yoksa hayvanlarla iletişim kurmak için doğal bir hediyeniz olduğu için mi? EH: İsrail’de büyüyen bir çocukluğumdan beri hayvanları çok sevdim. Kurtarma sırasında doğaçlama yapmakta gerçekten iyiyim. Ve ben hastayım. Her kurtarma farklı çünkü her hayvan farklı. Ağları, insan tuzakları, portatif çitleri kullanmak ya da sadece bir çizburger ile baştan çıkarmak için köpekleri yakalamanın yeni yollarını bulmak zorundayım. Köpekleri tek başıma kurtarmayı tercih ediyorum çünkü çok korkuyorlar ve orada olan insanlar ne kadar çok olursa köpeklerin kaçması o kadar fazla olacak. Onlarla bire bir güven ilişkisi kurmak benim için önemli.

MD: Kurtarma sırasında kaç kez ısırıldı? EH: Bir yandan kaç kez güvenebilirim. Ve hala tüm parmaklarıma sahibim!

MD: Kurtarma sırasında hiç korktunuz mu, eğer öyleyse, ne? EH: Tanımadığım sağlıklı bir hayvan korkum var. Bir hayvanı köşeye sıkıştırdığınızda, bir Pit Bull veya bir Alman Çoban veya öfkeli bir korkak kedi olsun, ısırılma riski vardır. Bu yüzden daima dikkatli yaklaşırım. Bazen çetelerin olduğu kaba bir L.A. bölgesinde çalışıyorum. İnsanlar tarafından tehdit edildiğimi hissedersem? İsrail ordusunda bir askerdim ve kendime bakabilirim.

MD: Siz ve Audrey Paws için Umut'u yarattığınızda, YouTube videolarınızın bir gün diğer ülkelerdeki insanlara ulaşacağını hayal ettiniz mi? EH Hiç de değil. Yerel bir kurtarma örgütü olmaya başladık. İlk başta kimse gerçekten ne yaptığımızı bilmiyordu; çok sessiz bir çabaydı.

MD: Başlangıçta Hope for Paws'ı tanıtmak için sosyal medyayı kullanmadınız. Niye ya? EH: Yönetmek için zamanım olduğunu düşünmedim. Ama bir arkadaşım beni Facebook'a katılmaya teşvik etti ve bu benim hayatımı değiştirdi. Sosyal medya sayesinde, YouTube videolarımızla dünyanın her yerinden insanlara ulaşabiliyoruz. Bu, başkalarına hayvanlara nasıl kurtarılacağını ve uygun şekilde bakım yapılacağını öğretmeye yardımcı olur. Kamuya sadece hayvanları nasıl kurtaracağımızı değil, aynı zamanda ilk etapta nasıl terk etmeyeceklerini de öğretmek istiyorum.

MD: İnsanların hayvanları terk etmeyi bıraktıkları için kurtarma hizmetlerine artık ihtiyaç duymayacağınız günün geleceğini düşünüyor musunuz? EH: Muhtemelen hayır demekten nefret ediyorum. Umut edebileceğim en iyi şey sorunu en aza indirmemizdir. Los Angeles'ta ve son yıllarda daha az hayvanın terk edildiği diğer ülkelerde gelişmeler gördüm ve bu olumlu bir adım. Yani işler kesinlikle daha iyi hale geliyor.

MD: 60 ya da 70 yaşındayken köpekleri kurtarmak için arabaların altında gezinip hendeklere tırmandığınızı görebilir misiniz? EH: Umarım bunu 90'lı yaşlarımda iyi yapabilirim! Her sabah, bir sonraki günü iple çekerek uyanıyorum. Kurtarma çalışmalarının bazıları fiziksel, ancak çoğu değil. Bir hayvanla ilişki kurmak için sabır ve zamana sahip, böylece size gelmek için size güvenecek.

MD: Modern Dog okuyucularına barınak hayvanlarını benimseme konusunda hangi mesajı göndermek istersiniz? EH: Her yıl barınaklarda ötenazi yapan milyonlarca evlat edinilebilir köpek varken, bir yetiştiriciden bir köpek yavrusu almak için hiçbir neden yoktur. Küçük bir çabayla, her cinsi barınaklarda bulabilir veya bir cins kurtarma ekibine bakabilirsiniz. Önemli olan umuttur - insanlara 5 dolar bağışlayan veya bir barınak köpeği banyo yapıp yapmadıkları konusunda, bu çabaya katılması için ilham veren insanlara, Umutlar için Umutlar aracılığıyla vermek istediğim şey. Çok fazla zaman veya para harcamak zorunda değildir, ancak bir hayvanın hayatını değiştirmeye yardımcı olabilir.

MD: Audrey, 1999'da Eldad ile evlendiğinde, hayvan kurtarmasının hayatınızdaki rolünün ne kadar büyük olacağı hakkında bir fikrin var mı? AH: Kesinlikle hayır! Geçen yıl ölen dedem Joseph, Eldad'la ikimizin de hayvanları sevdiğimizi biliyordu ve onlarla bir tür iş yapmamızı önerdi. Bu yüzden bazı kurtarma grupları için gönüllü olmaya başladık. Veteriner kliniğinde yatmakta olan yürüyen köpeklere başladık. Umut için Paws'u başlatmadan önce şu sekiz yıllık gönüllülük boyunca yaptığımız çalışmalar hakkında bildiklerimizin çoğunu öğrendik.

MD: Eldad, desteğiniz olmadan yaptığı şeyi yapamayacağını söyledi. Acil bir kurtarma görevi yapmak için bazen sosyal olayları özlüyor. Bu zor mu? AH: Hayır, çünkü otoyolda yaralanan ve kanayan bir köpek varsa, tabii ki ne yapacağımıza bakılmaksızın gidip onu alacağım diyeceğim. Sevmediğim şey, bazı geceler boyunca bir Pit Bull'u kurtarmak için zorlu bir mahalleye gittiğinde, bazı Eldad'ların kurtarmalarının tehlike yönü. Bazen merak ediyorum, hangi noktada polisi arayabilirim? Fakat İsrail ordusunda iyi eğitimli bir askerdi, ayakları üzerinde sert ve hızlıydı ve bunu kurtarma çalışmalarına uyguluyor. Bu yüzden biraz güvende hissediyorum.

MD: YouTube kurtarma videolarında zaman zaman görünüyorsunuz ve Facebook sorularına ve Paws için Umut e-postalarına cevap veriyorsunuz. Başka hangi rolleri yerine getiriyorsunuz? AH: Bağışçılara vergi makbuzları verilmesi ve kar amacı gütmeyen kurulumuz, muhasebecimiz ve avukatımızın gözetimi dahil olmak üzere birçok idare idare ediyorum. Ve her e-postaya cevap vermeye çalışıyorum. Ancak sadece Eldad ve ben - bir destek ekibimiz yok - bu nedenle ses seviyesine ayak uydurmak zor olabilir.

MD: Paws'a yapılan kamu bağışları ne kadar önemli? AH: Çok önemli. Kırılan ve acı çeken kurtarılmış masraflar için para ödüyoruz. Hepsi uzun zamandır elementlerin içinde. Çoğu aç ve susuz kalır. Bazıları araba çarptı ve kemik kırıldı. Mange, parazitler, pireler, keneler ve enfeksiyonlar olabilir.Birçoğunun acil acil servise ihtiyacı var, yoksa korkunç bir ölüme maruz kalacaklar. Birçok köpek ve kedi için yapılan ameliyatlar için para ödedik - bazı atlar için bile. Paws’un tıbbi faturaları için umut astronomiktir. Demek, bağışların çoğunun gittiği yer burası.

MD: Eldad’ın kaç tane hayvanı var? AH: Üç köpeğimiz var; Dolly, Heidi ve Chase ve iki kedimiz, Cosmo ve Brooke. Dolly pounddan geldi. Heidi birisinin bahçesine atıldı ve bir kutuya pound getirildi. Chase, Paws'un kurtarılması için bir Umut oldu. Cosmo, veteriner teknisyenimiz tarafından kurtarıldı. Brooke, 11 yaşındaki kuzenimin bir ses duyduktan ve onu komşunun lağım borusunda bulduğu Eldad olarak adlandırdıktan sonra yabani bir kedi yavrusu Eldad kurtarıldı.

MD: Gençlere hayvanları nasıl tedavi edeceklerini öğretmenin gelecekte terk edilmiş hayvanların sayısını azaltmada anahtar olduğuna inanıyor musunuz? AH: Yapabileceğimiz en önemli şey bu. Eldad ve ben sınıflara girdik ve çocuklara hayvanların duyguları olduğunu ve aile üyeleri olduğunu açıkladık. Büyükanneniz hastalanırsa, onu hastaneye götüreceğinizi ve köpeğiniz veya kediniz için aynı şeyi yapmanız gerektiğini söyleriz. Hayvan zulüm yasalarını yapmak bir şeydir, ancak sadece bir yasa olduğu için insanların buna uymayacağı anlamına gelmez. Çocukların hayvanlarla duygusal bir bağ kurmalarına yardımcı olabileceğimizde bunun daha büyük bir etkisi vardır; umut, büyüdüklerinde onlara kötü davranmayacaklarıdır.

Gitmek! Hopeforpaws.org ve eldadhagar.com adresinde daha fazla bilgi alabilirsiniz.