Papağan Kurtarma Özel Taahhüt Gerektirir

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

Birçok yönden papağan ideal bir hayvandır. Papağanlar zeki ve sosyaldir ve sık sık diğer evcil hayvanları aşarlar. Ancak aynı özellikler, ihtiyaçlarını karşılamayı da zorlaştırabilir ve çoğu zaman sahiplerin onları kurtarma gruplarına bırakmalarına neden olabilir.

Bir papağan için yeni bir ev bulmak, hayal edebileceğiniz kadar basit değildir. Bir papağanı yeniden evlendirmek, zaman ve emek gerektiren kişiselleştirilmiş bir süreçtir - ve çok özelleşmiş bir bilgidir.

Kişisel Bir Dokunuş

Sheila Blanchette, Massachusetts'in bir Quaker papağanı olan Charlie ile tanıştığı, Methuen'deki Massins Hayvanları için Zulüm Önleme Topluluğundaki (MSPCA) Kuşlar için bir teşvik programı başlattı. Bütün tüylerini koparmıştı, kuşlarda stresli ve ihmal edildiğinde bir şeyler yapıyordu. “İnsanlarla mutlu bir adam değildi” diye hatırlıyor. “Barınakta iyi iş yapmayacaktı - ne yaptığını yapmaya devam edecekti.”

Blanchette, onu kişisel olarak ilgilenebileceği ve neyin işe yaradığını anlayabileceği bir yere götürdü. “Yavaş başladık ve yaptıklarını izledik” diyor. “Kafese yaklaştığımızda bize bağırdı, bize saldırdı mı? Hangi yemeği sevdi? Onu ne sürdü?”

O ve kocası, her gün iki ila beş saat geçirerek Charlie'ye zenginleşme ve etkileşim sağladılar. “Bazı günler daha az havasında olmadığını söyleyebildiğimizde - belki kafeste bir el” dedi.

Blanchette, Charlie'ye çok çeşitli yiyecekler sundu ve kasesinden topladıklarını izledi. Ayçiçeği tohumlarının en sevdiği olduğunu keşfetmek, onunla çalışmaya başlaması için bir yol verdi. Ayrıca farklı oyuncaklar sağladı ve parçalayabildiği her şeyi sevdiğini keşfetti, sadece bir doku topu bile. “Bunun sadece harika olduğunu düşünüyordu ve koparmanın durmaya başladığını fark ettik” diyor.

Neredeyse dokuz ay sonra, Charlie kocasından dikkat istemeye başladı ve Blanchettes evlat edinen bir ev bulma zamanının geldiğine karar verdi.

Kurtarmaya Akın

Tüm papağanlar dokuz aylık rehabilitasyona girmez, ancak hepsinin bireysel ilgiye ihtiyacı vardır - ve bu artan sayıda papağanın barınağa teslim edilmesiyle çarpılmalıdır. 2008 yılında MSPCA 11 papağan aldı; 2013 yılına kadar bu sayı 37'ye üç kattan fazla arttı. Ancak durumu gerçekten karmaşık hale getiren şey, uzun ömürleri göz önüne alındığında, müthiş sahipleriyle papağanların bile muhtemelen yeni bir eve ihtiyaç duymalarıdır. Phoenix Landing Foundation'dan Ann Brooks, “kurtarma” kelimesini kullanmaktan bile hoşlanmadıklarını ve bir papağan için “sonsuza kadar eve” fikrinden vazgeçmediklerini söylüyor.

“Kuşlar, diğer evcil hayvanlarla karşılaştırıldığında çok uzun yaşıyorlar, bu da birkaç eve ihtiyaç duymaları kaçınılmaz” diyor. “Kuşların iyi ev sahipliği yapmasını sağlamaya çalışıyoruz.”