Önceki Sahibin Kalp Kırma Mektubu Barınağa Dönmeden Önce Kabul Edilen Köpeğin Sırrını Açıkladı

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

Askerlerimize hizmetlerinden dolayı sık sık teşekkür ediyoruz, fakat fedakarlıklarından dolayı onlara ne sıklıkta teşekkür ediyoruz?

Bu hikaye yıllarca internetten geçti - servis görevlilerimiz sevdiklerini geride bırakmak zorunda kaldıklarında kırılmış ve bazen hiç bitmeyen kalplerin dokunaklı bir hatırlatması. Hoşçakalların zor olduğunu biliyoruz, ancak her zaman iki yönlü bir sokak olduğunu hatırlatıyoruz.

Bana büyük siyah Lab’ın adının Reggie olduğunu söylediler ve ona kaleminde yatarken baktım. barınak temizdi, öldürmedi ve insanlar gerçekten arkadaş canlısıydı. Bölgede sadece altı aydır bulundum, ama küçük kolej kasabasına gittiğim her yerde insanlar sıcakkanlı ve açıktı. Sokakta geçerken herkes el sallar.

Fakat buradaki yeni hayatıma yerleşmeye çalıştığımda hala bir şeyler eksikti ve bir köpeğin incitemeyeceğini düşündüm. Bana konuşacak birini ver. Ve yerel haberlerde Reggie’nin reklamını daha yeni görmüştüm. Sığınak hemen sonra çok sayıda çağrı aldıklarını söyledi, ancak onlar onu görmek için aşağı inen insanların sadece "Laboratuar insanları" gibi görünmediklerini söylediler. Yaptığımı düşünmüş olmalılar.

Bir nedenden ötürü, eşyaları (tenis topları hariç - ağzında iki tane doldurmadan hiçbir yere gitmezdi) diğer tüm paketli kutularıma attı. Sanırım eski şeylerine ihtiyaç duymayacağını, yerleştikten sonra ona yeni şeyler alacağımı düşünmedim. Ancak çok geçmeyeceği belli oldu.

Sığınağın bana "oturmak" ve "kalmak", "gelmek" ve "topuk" gibi şeyleri bildiğini söyleyen normal komutları denedim; İsmini söylediğimde hiç dinlemiyor gibiydi - elbette, söylediğim dördüncü veya beşinci saatten sonra yönüme bakardı, ama sonra ne olursa olsun yapmaya geri dönerdi. Tekrar sorduğumda, neredeyse iç çekişini görebiliyordu ve sonra isteksizce uyuyordun.

Sonunda buldum ama barınağın numarasını bulmadan önce, barınağını ve diğer oyuncaklarını da barınaktan buldum. Pedi Reggie’nin yönüne fırlattım ve onu eve getirdiğimden beri gördüğüm en coşkunun bir kısmını karıştırdı ve salladı. Ama sonra “Hey, Reggie, beğendin mi? Buraya gel ve sana bir muamele vereceğim.”Bunun yerine, benim yönüme bir bakış attı - belki“apaçık”daha doğruydu - ve sonra hoşnutsuz bir iç çekmeye başladı. Bana geri döndü.

Ama mühürlü zarfı gördüğümde telefonu kapattım. Ben de bunu tamamen unutmuştum. “Tamam, Reggie,” yüksek sesle söyledim, “bakalım önceki sahibinin herhangi bir tavsiyesi var mı?”

Köpeğimi Kim Alırsa:

Bunu okuduğunuz için mutlu olduğumu söyleyemem, barınağa sadece Reggie’nin yeni sahibi tarafından açılabileceğini söyledim. Yazarken bile mutlu değilim. Eğer bunu okuyorsanız, onu sığınağa bıraktıktan sonra Lab'ımla son araba yolculuğumdan yeni döndüm demektir. Bir şeylerin farklı olduğunu biliyordu. Pedini ve oyuncaklarını daha önce topladım ve bir seyahatten önce onları arka kapıya koydum, ama bu sefer… bir şeylerin yanlış olduğunu biliyor gibiydi. Ve bir şeyler yanlış… bu yüzden doğru yapmak için denemek zorundayım.

Öyleyse size Lab'ım hakkında kendisiyle ve o sizinle bağlantı kurmanıza yardımcı olacağı umudunu anlatayım.

İlk önce tenis toplarını seviyor. daha fazla neşeli. Bazen, kısmen istiflediği sincap olduğunu düşünüyorum. Genellikle ağzında her zaman iki kişi bulunur ve orada üçte birini almaya çalışır. Henüz yapmadı. Onları nereye attığınız önemli değil, onun peşinden koşacak, bu yüzden dikkatli olun - gerçekten hiçbir yoldan yapmayın. Bu hatayı bir kere yaptım ve neredeyse pahalıya mal oldu.

Beslenme programı: Günde iki kez, sabahları yaklaşık yedi kez, akşamları altıda tekrar. Düzenli mağazadan alınan şeyler; Barınağın markası var.

Vuruluyor. 9th Street'teki kliniği arayın ve onun bilgilerini kendinizle güncelleyin; zamanı geldiğinde size hatırlatıcılar gönderdiğinizden emin olacaklar. Dikkatli olun: Reggie, veterinerden nefret eder. Onu arabaya sokmada iyi şanslar - veterinere gitme zamanı geldiğinde nasıl bildiğini bilmiyorum, ama biliyor.

Bu yüzden sizinle bir parça daha bilgi paylaşmam gerekiyor…

Onun adı Reggie değil.

Bana ne yaptığını bilmiyorum, ama onu barınağa bıraktığımda, adının Reggie olduğunu söyledim. Zeki bir köpek, buna alışacak ve hiç şüphem olmadığı için buna cevap verecek. ama onlara gerçek adını vermeye tahammül edemedim. Bunu yapmam için o kadar kesin görünüyordu ki, onu barınağa teslim etmek, onu bir daha asla göremeyeceğimi itiraf etmek kadar iyiydi. Ve eğer geri dönersem, onu yakalarsam ve bu mektubu koparırsam, her şey yolunda demektir. Ama eğer başkası okuyorsa, peki… bu yeni sahibinin gerçek adını bilmesi gerektiği anlamına gelir. Onunla bağlantı kurmana yardımcı olacak. Kim bilir, belki size problem veriyorsa, tavrında bir değişiklik olduğunu bile fark edersiniz.

Gerçek adı Tank. Çünkü ben böyle sürüyorum.

Yine, bunu okuyorsanız ve bölgeden iseniz, belki de ismim haberlerde olmuştur. Sığınağa, şirket komutanımdan haber alana kadar “Reggie” yi evlat edinmek için uygun hale getiremediklerini söyledim. Bakın, ailem gitti, kardeşim yok, kimsem Tank'ı yanımda bırakamazdım… ve Irak’a konuşmamdan sonra ordunun tek gerçek isteğiydi… “Olay”… onlara Tank’ın evlat edinmek için koyulabileceğini söylemek. Neyse ki, albayım da bir köpekçiydi ve takımımın nereye gittiğini biliyordu. Kişisel olarak yapacağını söyledi. Ve eğer bunu okuyorsanız, o zaman bu sözünü iyi yaptı.

Ve şimdi umarım ve onu ailenizin bir parçası haline getirmeniz ve sizi sevdiği gibi sevmeye ayarlaması ve gelmesi için dua ediyorum.

Bu köpeğin kayıtsız şartsız sevgisi benimle Irak'a, bencil olmayan bir şey yapma, masum insanları korkunç şeyler yapanlardan korumak ve bu korkunç insanların buraya gelmesini engellemek için ilham kaynağı olarak aldım. Bunu yapmak için Tank'tan vazgeçmek zorunda kalırsam, bunu yaptığım için mutluyum. Benim hizmet ve sevgi örneğimdi. Umarım onu ülkem ve yoldaşlarına verdiğim hizmetten dolayı onurlandırdım.

Tamam, bu kadar yeter. Bu akşam konuşlandırıyorum ve bu mektubu sığınağa bırakmak zorundayım. Yine de, Tank'a bir hoşçakal diyeceğimi sanmıyorum. İlk defa çok fazla ağladım. Belki de ona göz atacağım ve sonunda üçüncü tenis topunu ağzına alıp almadığını göreceğim.

Tank ile iyi şanslar. Ona iyi bir ev ver ve ona iyi geceler öpücüğü ver - her gece benden.

Teşekkür ederim, Paul Mallory

Sandalyemde öne doğru eğildim ve dirseklerimi dizimin üzerine oturtup köpeğe baktım.

“Hey, Tank,” dedim sessizce. Köpeğin kafası kırbaçlandı, kulakları eğildi ve gözleri parlaktı.

Cere erkek.”Anında ayaklarının üzerindeydi, tırnakları parke zemine tıklıyordu. Önümde oturdu, başı eğildi, aylardır duymadığı adı aradı.

“Tank” diye fısıldadım. Kuyruğu diledi.

“Şimdi benim, Tank, sadece sen ve ben. Eski dostun bana verdi.”Tank uzandı ve yanağımı yaladı. “Peki peki ne top oynayalım? Kulakları tekrar sertleşti. Evet? Topu? Bunu beğendin mi? Top?”Tank ellerimden koptu ve yan odada kayboldu.

Ve geri döndüğünde, ağzında üç tenis topu vardı.

Snopes.com en iyisini söylüyor:

“Ancak, hikayenin gerçek olamayabileceği gerçeği, figüratif gerçek olmasını engellemez. Yurtdışına hizmet edenler, büyük kişisel fedakarlık pahasına. Bunun gibi - gerçek anlamıyla ya da değil - bir masal bize ne kadar verdiklerini ve onlara ne kadar borçlu olduğumuzu hatırlatmaya hizmet ediyor.”

Daha sağlıklı ve mutlu bir köpek ister misiniz? E-posta listemize katılın, ihtiyacı olan bir barınak köpeğine 1 öğün bağış yapalım!