Köpek Teşvik Etmenin Çok Ciddi Yan Etkisi

2024 Yazar: Carol Cain | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-16 17:21

Aşağıdaki millet, bu quandary için ortak bir çözüm buldu; bunlardan sadece hayat kurtarmakla kalmıyor, aynı zamanda çoğu zaman da ömür boyu mutluluk veriyor: koruyucu köpeklerini benimsemeye karar verdiler ve kurtarma işçilerini sevgiyle kırıcı başarısızlıklar olarak adlandırdılar. Hikayelerini kendi tehlikenizde okuyun - kendi topluluğunuzdaki köpekleri büyütmek için kaydolurken bulunma riskiniz çok büyük! (Ödüller daha büyük olamazdı.)

Maria Kelly köpek sahibi olmayı asla planlamamıştım. Bir kedi aşığı, bir anne ve tam zamanlı bir hayvan refahı profesyoneliydi ve hayatı zaten dikiş yerindeydi. Bir köpeğin kartlarda hiçbir yerde olmadığını söylese de, kaderin onun için başka planları vardı. Maria, Edie ile ilk kez tanıştığı sırada San Francisco'dan iki saat uzaklıktaki belediye barınağında meslektaşlarıyla gönüllü olarak çalışıyordu.

Maria, “Eski mobilyaların çekildiğini ve barınak alanlarındaki yabancı otların temizlendiğini temizliyorduk” diyor. “Yüklemeye hazır olmadan hemen önce, öncül bir personel meslektaşıma, bir veteriner teknisyeni, getirilen bir başıboş bakmaya bakıp bakmadığını sordu. Köpeğe bir araba çarptı.”

Maria, köpeğin temiz suratına ve sallama kuyruğuna bir bakış attı ve kancasının, çizgisinin ve batancının düştüğünü biliyordu. Ekip Edie'yi yaralanmaları nedeniyle tedavi edilebileceği şehre geri götürmeye karar verdi, ki bu maalesef ciddiydi: kırılmış bir femur ve kırılmış bir leğen kemiği ile birlikte çok keçeleşmiş kürk. Edie, arabayla şehre geri dönerken kustu ve geldikleri anda tedavi için kabul edildi. Maria çalışmaya ve düzenli hayatına döndü. Ancak Edie’nin yüzünü aklından çıkaramadı. Edie’nin iyileşmesi bir miktar zaman gerektirdiğinde Maria, Edie'in uzun süre koruyucu köpek kalmayacağını bilerek tabağa yükseldi.

Maria, “Aklımın arkasındaki süre boyunca onun koruyucu bir başarısız olacağını düşünmüştüm” dedi. “Yaralanırken onunla ilgilenmekte bir yerim olduğunu bilmek ve muhtemelen barınakta ötenazi yapacağını bilmek… korkmuş bir köpekden bir goofball'a dönüşmesini izlemek - bu çok faydalı bir deneyim.”

Maria’nın kızı taşındıktan sonra, fazladan bir oda bırakarak, Maria teşvik etmeye devam etmeyi planlıyor ve yakın gelecekte bakımev hayvanlarına güvenli bir sığınak sağlamayı umuyor.

Lisa Bassi dört kez bakıcı başarısız oldu ve ünvanla gurur duyuyor. “Bütün koruyucu başarısızlıklarımın yürek kırıcı hikayeleri var” diyor. “Ama onlar en sevgi dolu yaratıklar. En kötü günlerimde bile, yaşadıklarını, ne kadar ileri gittiklerini ve küçük bir sevgiden sonra hayata eğlenceli ve kaygısız yaklaşımlarını düşünüyorum.”

Lisa’nın ilk koruyucu köpeği Juniper, kalp bozukluğu olan ve yaşamanın birkaç ayı süren utangaç bir kıdemli köpektir. Ardıç, eğer şansı varsa, bakıcıyı seven sakin bir mahalleye, bahçeye ve hastaya ihtiyaç duyuyordu. Lisa, utangaç köpeklere karşı doğal çekimiyle bariz bir seçimdi. İki haftalık koruyucu bir duruşma yapmayı kabul etti, ancak düzenlemeye bir hafta kala Juniper'i evlat edeceğini biliyordu. Bağış toplama çabaları sayesinde, Juniper’in kalbi tedavi edildi ve üç sağlıklı, mutlu yıl yaşadı.

Lisa’nın gelecekteki iki koruyucu başarısızlığı bir araya geldi. Kaliska (nörolojik sorunları olan korkmuş, yabani bir yavru) ve bütün yavrularını parvoya kaybeden, kısırlaştırılmış bir anne olan Fiona. Her iki köpeğin de yerleştirilmesinin zor olduğu kabul edildi, bu yüzden birlikte eşleştirildi ve iyileşmek için Lisa'nın “evine çekilmesi” ne gönderildi.

Lisa, iki ay önce Juniper'i kaybetti ve evlat edinmeye hazır olmadığını hissetti, ancak yardım almadan, bu iki köpeğin bunu teşvik etmeyeceğini ve bu yüzden sadece teşvik etmeyi kabul ettiğini biliyordu.

“Onları geri almak zorunda kaldığım gün, Kalisa bana bağlandı ve yüzümü öpücüklerle kapattı. Bu, insanlardan korkmuş bir köpekti.”Lisa, Kaliska ve Fiona'nın onun için olduğunu söylemek için daha net bir işarete ihtiyaç duymadı.

Lisa’nın en son koruyucu yetkisi olan Clarabelle, Humane Society International tarafından bu yılın başlarında bir Güney Koreli köpek eti çiftliğinden kurtarılan 58 köpekten biriydi. Onu rehabilite etme girişimlerine rağmen, Clarabelle kulübesinde dehşete uğramış ve toplanmış, yemek yemeyi, yürümeyi ya da sevgi istemeyi reddetmiştir. Bir iyilik olarak, Lisa, kalp kurdu tedavisi ile Clarabelle'i güçlendirmeyi kabul etti.

Birkaç hafta içinde bir mucize oldu. “Bir gün Fiona, Clarabelle’in kulübesinin önünde duruyordu ve ona oyun oynuyordu ve açık bir ışık gibiydi.Clarabelle kulübesinden fırladı ve kuyruğunu sallamaya başladı”diyor Lisa. Clarabelle’in Lisa’daki utangaçlığı kısa sürede ortadan kayboldu ve Lisa’nın diğer köpeklerinden ayrılamaz hale geldi. Uyumsuzluk grubu, Lisa'nın sevgiyle söylediği gibi, ayrılamadı, bu yüzden Clarabelle'yi de benimsedi.

Lisa köpeklerin ve insanların birbirine ait olduğuna inanıyor. “Koruyucu ebeveynler, köpeklerin hayatında büyük bir etkiye sahiptir ve ben de herkesi teşvik etmeye teşvik ediyorum.”

Kiersten Anderson (inset photo) 22 ay boyunca Karayipler'deki St. Vincent kasabasında gönüllü bir gönüllü olarak çalışarak Vincent SPCA aracılığıyla suistimal edilmiş sokak köpekleriyle çalıştı. Ada ekvator sıcaklıkları ve sert gecelerle güzel olsa da, sokak köpekleri için gerçek daha az pitoresktir. Haşere gibi tedavi edilir, çoğu zehirlenir veya boğulur. Bu sokak köpeklerinden biri Kiersten’in hayatını değiştirmek üzereydi.

Pazar sabahı Kiersten, panikli Japon gurbetçisinden Yukiko adına bir telefon aldı. Yukiko, anakaradaki bir ada olan Bequia'da yaşadı ve komşularının köpeğini ve yavrularını boğmak üzere olduklarını görmek için dehşete kapıldı. Yukiko’nun onları caydırmaya yönelik girişimleri başarısız oldu ve hızlı bir şekilde müdahale etmesi için birine ihtiyacı vardı.

Bequia, ana karadan bir feribot yolculuğuydu ve feribotlar pazar günleri çalışmadı. Kiersten, sahipleri ertesi gün erken gelene kadar uzaklaşmaya ikna etmesi için Yukiko'ya yalvardı. Sahipleri isteksizce kabul etti. Kiersten ertesi sabah evlerine geldiğinde, yetersiz beslenen bir köpek onu bahçeden karşıladı. Köpek, iki ayaklık bir metal bağlama zincirine bağlıydı, sadece gölgelik için bir şerit sundurma ve yatak için kir vardı. Kiersten, yavrularını sıcaklık arayışı içinde pislikten geçirerek izledi. Sahiplerin, köpeğin “kötülükleri” konusundaki uyarısını görmezden gelince, ona bir kase su ve biraz köpekbalığı ile yaklaştı. Her ikisi de saniyeler içinde kayboldu. Yiyeceklerin açlığından ve tatlı sudan uzun süre mahrum kaldığı belliydi. Köpek ve yavruları Kiersten'le anakaraya döndü. Yavrular kısa süre sonra tekrar toplandılar, peki ya anne köpeği?

“Kötüye kullanılan sokak hayvanlarıyla çalıştığımdan beri bir şey öğrenmiş olsaydım, hayvanların kendileri hakkında bir anlamı vardı” diyor. “Ne zaman onlara yardım etmek, onları kurtarmak ve daha iyi hale getirmek için orada olduğunuzu bilirler.”

Kiersten, boğulmasını engelleyen Good Samaritan'ın ardından köpeği Yuki olarak adlandırdı ve Kiersten’in Adadaki zamanı sona erdiğinde, Yuki’yi Amerika’ya geri götürmeye karar verdi. Yuki, şimdi Kiersten’ın erkek arkadaşı Kiersten’le ve diğer dört köpeğiyle, üçü de başarısızlık yaratan büyülü bir yaşam sürüyor.

Kiersten, “Bugün bile, Yuki’yi köpek kızı olarak görmek kolay değil” diyor. “Ama bizim köpeğimiz olmalıydı ve ben onun kişisiydim.” Yuki'nun korku saldırganlığı çoğu zaman zordur, ancak Kiersten bu “başarısızlığın” yaşamdaki amacını tekrar doğrulamak için başka bir fırsat olduğunu düşünüyor. sevmek, sevilmek ve küçük ve büyük tüm yaratıklar için iyi şeyler yapmak.